สองเรื่องราวที่แตกต่างกันบ้างพอสมควรในมุมมองของผมนะครับ เรื่องแรกการอบรมเพื่อเพิ่มพูนความรู้ที่สัตวแพทย์สภาพยายามสร้างความแข็งแกร่งให้บรรดาสัตวแพทย์ที่ทำงานให้กรมปศุสัตว์มาทั้งชีวิต ให้มีความรู้มากยิ่งขึ้น มีจรรยาบรรณในการทำงาน พร้อมที่ที่จะนำความรู้ไปใช้ให้เป็นประโยชน์ทั้งในการทำงานให้กรมปศุสัตว์และสร้างรายได้เสริมตามวิชาชีพ การอบรมต้องใช้งบประมาณส่วนตัว ต้องลางานมาเพื่อเพิ่มความรู้ และทุกคนก็เต็มใจที่จะมาเพราะมองดูแล้วคุ้มค่า บรรยากาศการอบรมก็ดีตั้งใจเข้าอบรมแทบจะหาคนขาดน้อยมาก เต็มห้องประชุมเกือบตลอดจะมีบ้างบางคนที่ติดธุระจำเป็นก็หายไปบางชั่วโมง ผมทึ่งมาก และการอบรมครั้งนี้มีความพร้อมมากๆทั้งเอกสารและอาจารย์ที่มาสอน ไม่ได้มาพูดเรื่องชั้นของสัตวแพทย์เลยทุกคนเลี่ยงที่จะกล่าวถึงส่วนนั้นและคงตระหนักว่าทุกวันนี้ สัตวแพทย์อย่างชั้นสองยังมีความจำเป็นในระดับพื้นที่หมู่บ้าน ตำบล อำเภอ อยู่ตราบใดที่ยังมีการเลี้ยงปศุสัตว์รายย่อย ผมประทับใจกับการอบรมครั้งนี้มากครับ
ส่วนเรื่องที่สองก็เป็นงานที่ยิ่งใหญ่ของชาวปศุสัตว์ที่จัดพิธีมอบรางวัลเชิดชูเกียรติจำนวนมากมายหลายร้อยรางวัล เข้าแถวยาวรอรับรางวัลกันจนอาหารที่เตรียมไว้เกือบหมด ดีที่ซุ้มอาหารเปิดก่อนการเข้ารับรางวัล สิบห้านาที ผมไหวทันรีบหาอาหารรองท้องทัน แต่อย่างไรก็ดีต้องแวะกินอาหารอีสานเสริมอีกมื้อกลัวจะนอนไม่หลับ มาอบรมแต่ต้องวนไปรับรางวัลไหนๆก้อมากรุงเทพอยู่แล้ว ก็เป็นตัวแทนรับรางวัล น่าเสีียดายที่เจ้าของรางวัลที่อุตส่าห์ทำงานอย่างเต็มที่ไม่ได้มารับด้วยตนเองทั้งที่เป็นผลงานตนเองแท้ๆ กรมอุตส่าห์จัดงานใหญ่โตทุ่มทุนมหาศาล ถ้าเพิ่มรางวัลให้อำเภอที่มีผลงานมากกว่านี้จะดีกว่า จากห้าพันเป็นแสนเป็นหมื่น เหมือนที่มอบรถยนต์ มอบคอมพิวเตอร์ ที่หลายคนภูมิใจมารับด้วยตนเอง
ครับสองเรื่องที่แล้วแต่ใครจะมอง ...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น