อย่าลืมไปว่าอายุเราจะ 62ขวบแล้ว บางทีมันมันไม่ใช่เรื่อง ที่จะไปทำอะไรที่โลดโผน ไม่เจียมสังขาร555

 เช้าของวันที่ 22 พฤษภาคม 2562 ตื่นมาแต่ตี 4 ล้างหน้าล้างตาแล้ว ก็ชงกาแฟกินจน 5:00 น กว่าๆก็แต่งตัวออกไปเดินออกกำลัง วันนี้อากาศเย็นสบาย ท้องฟ้ามืดมีเมฆตามข่าวเห็นว่าจะมีฝนตกก็เดินออกกำลังไปเรื่อยๆจนถึง 6 โมงเช้าฝนก็ตกมาปรอยๆ ก็เลยเปลี่ยนแผน เอาที่สอยมะม่วงมาสอยต้นหน้าบ้าน แต่ว่ามะม่วงลูกใหญ่ตระกร้อสอยมันเล็กเก็บไม่ได้ จึงเอาบันไดมาพาดเก็บมะม่วงที่หน้าบ้าน แต่ปรากฏว่าบันไดเลื่อนหนี ร่างผมร่วงตกลงมาเข่ากระแทกพื้นเจ็บมากเดินไม่ไหว  ต้องนั่งพักแล้วแม่บ้านทำแผลที่ถลอกหัวเข่า เอายาหม่องมาทา รอจนสายคิดว่าไม่ไหวก็จริงๆจึงให้แม่บ้านพาไปโรงพยาบาลเชียงรายราม ทีแรกวนไปโรงพยาบาลแม่ฟ้าหลวงแต่ดูร๔เยอะคนน่าจะมากมันเป็นวันจันทร์ คุณหมอเอกซเรย์แล้วบอกว่าสะบ้าหัวเข่ามีรอยร้าวเล็กน้อยทำให้เจ็บแต่บวม หมอเห็นว่ามีประกันก็เลยชวนให้พักสัก 2 คืนจะได้หาไม้ค้ำเดินและให้นักกายวิภาคบำบัดสอนเดิน ต่อไปชวน หมอวัชชระ เตชะวีราวัตฒ์ ให้พักนอน 2 คืนก็เลยตกลง แอดมิดโรงพยาบาล เชียงรายราม เป็นเวลา 2 วันผลจะเป็นประการใดต่อไปจะมาเล่าต่อในครั้งต่อไปครับ

หลังจากคุณหมอตรวจเสร็จเรียบร้อยแล้วทำเรื่องเกี่ยวกับ ประกันภัยเซ็นหนังสือเรียบร้อย พยาบาลก็พานั่งรถเข็ญไปเจาะเลือดวัดความดัน การเต้นหัวใจ และอุณหภูมิ เสร็จแล้วขึ้นพักในห้องแอดมิด ชั้น 4 หมายเลข 414 เมื่อมาถึงห้องก็พักผ่อน มีอาหารมื้อแรกมาให้ เป็น ข้าวหน้าไก่ และ ผลไม้เป็นแตงโม ทานข้าวเสร็จแล้วก็พักผ่อนมีพยาบาลเข้ามาวัดความดันวัดไข้ครั้งแรก หลังจากที่เคยวัดแล้วที่ห้องฉุกเฉิน พยาบาลบอกว่าปกติดี 

มื้อแรก

พอ สัก บ่ายโมงครึ่งก็มีเบรคเป็นแซนวิชและน้ำส้มมาให้อีก 1 ชุด พร้อมกับสอบถามการเข้าห้องน้ำว่ากี่ครั้งสอบถามเรื่องความเจ็บปวด ซึ่งก็ยังปวดอยู่มากพอสมควร พอเวลา 15:00 น ก็มีหมอกายภาพเอา ไม้ ช่วยเดินไปค้ำแต่มันไม่พอดีกับร่างกายผม มันยาวเกินไปเขาก็เลยไปเปลี่ยนเอา Walker ไปให้ใช้เวลาจะเข้าห้องน้ำหรือเดินในห้อง จนถึงเวลาประมาณสัก 6 โมงเย็นหมอวัชระหมอใหญ่ ที่เคยตรวจตอนเช้าก็แวะเข้าไปสอบถามอีกครั้ง  ซึ่งเป็นเวลาที่ผมได้รับประทานอาหารเย็นไปแล้ว อาหารเย็นก็เป็นข้าวผัดต้มจืดแล้วก็แตงโม และมียาให้มา 2 เม็ดกินหลังอาหาร กินเสร็จอีกประมาณชั่วโมงกว่าพยาบาลมาสอบถามอาการซึ่งตอนนี้อาการผมก็ดีขึ้นอาจจะเพราะว่ากินยาน่าจะเป็นยาแก้ปวดมันหายปวดแล้วก็ขยับแข้งขาได้มากขึ้น  

 แล้วตอนนี้ประมาณ 2 ทุ่มกว่าก็มีหมอหนุ่มคนใหม่ กับพยาบาลเข้ามาเงียบแล้วก็สอบถามอาการแล้วก็ให้คำแนะนำว่าก็คงพักที่โรงพยาบาลสัก 2 วัน ถ้าหากหัดเดินไม้ค้ำได้แล้วก็กลับไปพักที่บ้าน เบื้องต้นของวันนี้ ก็มีแค่นี้ ที่เหลือก็นอนดูทีวี รายการฟังหูไว้หูจนหลับไป ตีสองพยาบาลมาปลุกวัดไข้ความดันอุณหภูมิและการเต้นหัวใจ มาทุก6ชั่วโมงเลยครับ

ประคบเย็น

เช้า ตี 4 ของวันที่ 23 พฤษภาคม 2526 ตื่นมาชงกาแฟที่ห้องพัก ในโรงพยาบาลเชียงรายราม พร้อมกับดูข่าว อาการ เจ็บ เข่าและขาข้างซ้ายดีขึ้นมาก แต่ว่าต้องใช้ Walker พยุงเดินอยู่ เพราะว่าถ้าเดินหนักก็จะเจ็บ สามารถเข้าห้องน้ำแล้วก็เดินไปเดินมาในห้อง ไม่ลำบากอีกแล้ว ดีใจที่ไม่เป็นอะไรมาก

เมื่อเย็นวันวาน 22 พฤษภาคม 2561 ก็ดีใจมากที่ลูกชายน้องพลอยโทรมาสอบถามอาการก็เล่าเหตุการณ์ที่มันเกิดขึ้นให้ลูกชายฟัง คุยกันอยู่นาน เราก็เน้นตรงนี้ว่า เราอ่ะ คิดว่าตัวเองแข็งแรง อย่าลืมไปว่าอายุเรา 62 แล้ว(61-5-20) บางทีมันมันไม่ใช่แล้วที่จะไปทำอะไรที่โลดอีก ไม่เจียมสังขาร555

หลังจากที่ น้องทอยโทรมา  แม่น้องทอยก็ เอาเสื้อผ้ากาแฟสดมาให้พร้อมกับแปรงสีฟัน มีงานภาระเยอะก็เลยบอกว่า อาการโดยรวมมันดีขึ้นแล้วก็ ไปดูแลแม่ที่ทำกับข้าวแล้วก็กลับบ้านเถอะทางนี้ไม่ต้องเป็นห่วง 

หลังจากที่แม่บ้านกลับไปนิดเดียว หมอสุคนธ์ หงษ์ร่อน ก็โผล่เข้ามาเยี่ยมบอกว่า เพิ่งจะทราบจากแม่ยายเพราะว่าไปซื้อของที่ร้านถามหา ตัวผมก็ไปไหนทักไปไหนก็เลยรู้  ก็เลยโทรสอบถามครับว่าผมพักอยู่ห้องใด  ก็คุยกันอยู่นาน 2 ทุ่มหมอ สุคนธ์ก็กลับ เราก็นอนหลับพักผ่อน จนพักใหญ่มีหมอหนุ่มคนใหม่ โผล่ เข้ามาเยี่ยมอีกครั้งหนึ่งพร้อมกับพยาบาลสอบถามอาการ

 ขอบคุณมากลูกชายขอบคุณมากน้องสุคนธ์ที่มาเยี่ยมให้กำลังใจ และที่ สำคัญที่สุดคือสุดยอดนางฟ้าของผมที่พามาโรงพยาบาลอุตส่าห์ขับรถวนไปวนมาจนมาถึงที่โรงพยาบาลรามเชียงรายที่ผมแอดมิด แห่งนี้

ยาแก้อักเสบ

   เวลา 7 โมงเช้าของวันที่ 23 พฤษภาคม 2566 ก็มีพยาบาลเข้ามาทำความสะอาด ห้อง มาเปลี่ยน เสื้อผ้า และเอาน้ำ มา เพิ่ม ส่วนผมก็ชงกาแฟ ผ่านไป 1 ถ้วย ดูข่าวช่อง 3 เรื่องการทำ MOU ดูแล้วก็สนุกสนานตามประสาการเมืองบ้านเรา

สำหรับอาการ เจ็บแผล ก็ ดีขึ้นมากเลยสามารถเดินเข้าห้องน้ำแล้วก็ทำธุรกิจประจำวันได้สะดวกสบายขึ้น พอถึงเวลา 8:00 น อาหารเช้าก็มา เป็นข้าวต้ม ไข่ต้มและ น้ำส้มคั้น 1 ถ้วย ดูแล้วไม่อิ่ม ก็เลยไปเอาแซนวิชของเบรคเมื่อวาน มากินเพิ่มเติม ไปครึ่งหนึ่ง เลือกกินเฉพาะ ไข่ และ เนื้อ ปลาทูน่าที่เขาราดมาให้ กินข้าวเสร็จ 15 นาที ก็ รับประทานยาที่ทางโรงพยาบาลจัดมาให้ 2 เม็ด จากนั้นก็แกว่งแขนออกกำลังกายสักพักจนคิดว่าอาหารลงท้องแล้วก็ไปนอน สักพักมีพยาบาลเข้ามาวัดความดัน และสอบถามการทายปัสสาวะและถ่ายอุจจาระ เมื่อคืนที่ผ่านมา พอเวลาประมาณ 8:45 น นางฟ้า ก็มาเยี่ยม เอาเงาะและมะม่วงตลอดจนบอดี้คีย์ และ ยาเม็ดเยลลี่ขมิ้น มาให้ทานด้วย เราก็บอกว่าอาการดีขึ้นมากไม่ต้องเป็นห่วงทำงานให้เต็มที่ นางฟ้าให้เซ็นหนังสือเสร็จแล้วก็กลับไปทำงานตามปกติ จากนั้น ไม่นาน ก็มีหมอกายวิภาคบำบัดผู้หญิงคนเดิมเมื่อวาน เอาน้ำแข็งมาประคบ ที่หัวเข่า ก็เลยขอเขาเพิ่มประคบที่ข้อเท้าด้วยเพราะรู้สึก ยังมีอาการปวดที่ข้อเท้าด้วย หมอก็ใจดีเอามาประคบให้ทั้ง 2 จุด เป็นเวลา 20 นาที แล้วหมอก็ ให้ทดลองเดิน โดย Walker แล้วก็สอนการเดิน Walker ว่าให้ลงน้ำหนัก ข้างที่เจ็บแค่ครึ่งเดียวก็พอเพื่อช่วยในการบำบัดให้หายไวยิ่งขึ้น เสร็จจากการประคบเย็นสักครู่พยาบาลก็เข้ามาวัดไข้การเต้นของหัวใจและความดันพยาบาล วัดแล้วก็บอกว่าปกติทุกอย่าง

11:00 น ของวันที่ 23 พฤษภาคม 2566 คุณพยาบาลยกอาหารมาให้ และ เอา เครื่องมือมาทำแผล ที่หัวเข่าให้ บอกว่าแผลหาย ดีไม่มีติดเชื้อ

เวลา 12:00 น รับประทานอาหารกลางวัน เมนูเป็นต้มจืด เต้าหู้ และ ไก่ ต้มซีอิ้ว และแตงโม เราเลือกกิน แต่อาหาร ข้าว กินนิดเดียว เสร็จแล้ว ชงกาแฟ ระหว่างชงกาแฟ คุณหมอใหญ่ที่ตรวจครั้งแรกแวะมาทักทายสอบถาม อาการว่าเป็นอย่างไรบ้างเราก็ตอบไปว่าดีขึ้นมากและพอจะเดินได้แล้ว หมอก็บอกว่าเธอยังบวมนิดหน่อยถ้าจะอยู่อีกวันสองวันก็ได้นะ หรืออยากจะกลับก็ได้ไม่เป็นไร เราไม่ได้ตอบ อะไร คุณหมอก็บอก ตัดสินใจเองนะครับ แล้วก็ไปตรวจห้องอื่นต่อ เราก็กลับชงกาแฟกินต่อ วันนี้ถือว่าเป็นกาแฟช่วยถ้วยที่ 2 แล้ว แต่เรากินกาแฟดำนะ ไม่ได้ใส่น้ำตาลและครีม

เวลา 14:00 น. วันที่ 23 พฤษภาคม 2561 คุณพยาบาล ได้เข้ามา วัดไข้วัดความดันและจัดเต็มของหัวใจบอกว่าปกติทุกอย่าง

เวลา 16:40 น. พยาบาล เอาอาหารมื้อเย็นและ ยาหลังอาหารมาให้ เป็น ก๋วยเตี๋ยว 1 ถ้วย และ แตงโม 2 ชิ้น ยา 2 เม็ด

เวลา 17.15 น มีคุณหมอผู้หญิงกับพยาบาลเข้ามาตรวจเยี่ยมสอบถามอาการอีกครั้งหนึ่งแล้วก็แนะนำให้ยังใช้ Walker ช่วยเดินตลอด และคุณหมอก็บอกว่า กายบำบัดต่อไป

เวลา 11.45 น. มีคุณพยาบาล 2 คนเข้ามาวัดความดันอุณหภูมิและก็การเต้นของหัวใจผลการตรวจก็ปกติครับ

เช้าวันที่ 24 พฤษภาคม 2566 เวลาตี 4 ครึ่งตื่นมาทำธุรกิจประจำวัน แกว่งแขนออกกำลัง และ ต้มน้ำชงกาแฟ จนถึง จนถึงเวลา 6:45 น คุณพยาบาลเข้ามาตรวจวัดความดันอุณหภูมิร่างกายและการเต้นของหัวใจผลการตรวจปกติดีคุณพยาบาลได้จัดน้ำจัดชุดใหม่มาให้ก็เลยสอบถามว่าถ้าจะออกจากโรงพยาบาลวันนี้ทำยังไงคุณพยาบาลบอกว่าเดี๋ยวบอกคุณหมอนะคะ

หลังจากจิบกาแฟมาเรื่อยๆ ก็รู้สึกหิว ก็เลยชงบอดี้คีย์ที่แม่บ้านเอามาฝาก 1 ซอง ชงกิน เพราะว่าอาหารเช้าเมื่อวานทางโรงพยาบาลจัดให้เกือบ 8:00 น  มาแล้วอาหารเช้าตรงเวลา 8:00 น เมนูเป็นข้าวต้มไข่ต้ม และโอวัลติน ผมก็จัดการกินเลยเพราะว่าคุณพยาบาลเตรียมยาหลังอาหารไว้ให้แล้ว พอทานอิ่ม ก็ตามด้วยบอดี้คีย์ จนหมดซอง รอเวลา 15 นาที ก็ทานยา ที่คุณหมอให้มา 2 เม็ด เหมือนวันก่อน

จากนั้น เวลา 9:00 น คุณหมอกายวิภาคบำบัดก็ มาประคบเย็นสอบถามอาการและเอาไหมค้ำมาให้สอนการฝึกเดินเสร็จแล้วก็เก็บ wokker กลับไป ให้ผมใช้ไม้ค้ำแทน ผมก็เลยให้คุณหมอ กายวิภาคช่วยถ่ายคลิปให้ตอนผมฝึกเดินไหมครับ

เวลา 11:30 น คุณพยาบาลเอาอาหารกลางวันมาให้ เป็นเฝอ และแตงโม ขณะเดียวกันแม่บ้านก็มาเยี่ยมรอรับกลับเพราะว่าแจ้งหมอไปแล้วว่าจะออกวันนี้ พยาบาลแจ้งว่าคุณหมออาจจะมาช้าหน่อยเพราะว่า มีคนไข้เยอะ และกลางวันก็ไม่มียาหลังอาหารด้วย

เฟอมื้อสุดท้ายที่โรงพยาบาล

แล้วในที่สุดเวลาประมาณบ่ายโมงครึ่งของวันที่ 20 4 พฤษภาคม 2562 ก็ได้ ออกจากโรงพยาบาลเรียบร้อย ด้วยอาการที่ดีขึ้น แม่บ้านมารับ พาไปพักผ่อนที่ร้าน นั่งเฝ้าร้านจนปิดร้าน เรื่องเล่าตกบันไดก็คงมีแค่นี้