วันจันทร์ที่ 30 กันยายน พ.ศ. 2567

การออกกำลังกายของผม

เดือนกันยายนนับว่าเป็นหน้าฝน ส่วนใหญ่จะออกกำลังในร่มแต่ก็พยายามออกทุกวันอย่างสม่ำเสมอครับ
บทความที่ส่งต่อกันมาในไลน์

※※ เตรียมรับมือกับจุดจบของชีวิตร่วมกัน ※※

หากคุณอายุเกิน 70 ปีแล้ว แนะนำให้อดทนอ่านบทความเรื่อง "🖤ความมืดมาอย่าง ช้า ๆ🖤" 

จะทำให้ชีวิตคุณเปลี่ยนไป และเผชิญหน้ากับชีวิตในแง่ดี ลองอ่านบทความต่อไปนี้

Zhou Da xin ผู้ชนะรางวัล Mao Dun Literature Prize ที่เพิ่งตีพิมพ์นวนิยายเรื่องล่าสุดของเขา เขาบรรยายชีวิตของผู้สูงอายุได้อย่างจับใจมาก

ผู้คนเมื่อเข้าสู่อายุ 70 ปี จนถึงเวลาที่ชีวิตปิดสนิทลง ในช่วงเวลานี้มีบางฉาก ที่ควรใส่ใจ คุณจะรู้ว่าต้องทำอะไรบ้าง แล้วคุณจะไม่ตื่นตระหนกเมื่อเวลานั้นมาถึง..
 
😶 ฉากแรก คือ คนที่อยู่รอบข้างจะน้อยลงเรื่อย ๆ คนรุ่นพ่อ ปู่ ย่า ตา ยายของคุณ ส่วนใหญ่จะจากคุณไปแล้ว เพื่อน ๆ รุ่นเดียวกันส่วนใหญ่ ยุ่งกับเรื่องดูแลตนเอง คนรุ่นลูกหลาน ก็ยุ่งอยู่กับงานตัวเอง ภรรยาหรือสามีบางคน อาจลาจากไปก่อนแล้วด้วย เหลือแต่วันว่าง ๆ เท่านั้นเป็นเพื่อนอยู่กับคุณ  คุณต้องเรียนรู้ที่จะเคยชินกับการอยู่คนเดียว ลิ้มรสและเผชิญกับความเหงาตัวเราเอง 

😶 ฉากที่สอง คือ สังคมจะสนใจในตัวคุณ ลดน้อยลงเรื่อย ๆ....ไม่ว่าอาชีพการงานของคุณ จะสดใสแค่ไหนในอดีต มีชื่อเสียงแค่ไหน เมื่ออายุมากขึ้น จะเปลี่ยนคุณเป็นชายชราและหญิงชราธรรมดาและ
สปอตไลท์ จะไม่ส่องที่ตัวคุณอีกต่อไป คุณต้องเรียนรู้ที่จะหลบอยู่มุมเงียบ ๆ เพื่อชื่นชม ตื่นเต้นกับสถานภาพคนในรุ่นหลัง ๆ แทน...เกิดความอิจฉาหรือตำหนิพวกเขา 

😶 ฉากที่สาม คือ  อันตรายเกิดขึ้นตลอดในอนาคตข้างหน้า กระดูกหัก, หลอดเลือดหัวใจและหลอดเลือดอุดตัน, สมองลีบ, มะเร็ง, ฯลฯ โรคภัย ไข้เจ็บ ทั้งหลายอาจมาเยี่ยมเยือนคุณ แม้คุณไม่อยากต้อนรับ...คุณต้องเรียนรู้ ที่จะอยู่กับโรคพวกนี้ เหมือนเป็นเพื่อนกันเลย 
และเลิกเพ้อฝันถึงชีวิตที่มั่นคง โดยปราศจากโรคภัยไข้เจ็บ เป็นหน้าที่ของคุณ ที่จะต้องรักษาทัศนคติที่ดี และ ออกกำลังกายอย่างเหมาะสม 
และคุณต้องให้กำลังใจตัวเองให้เดินหน้าต่อไป 

😶 ฉากที่สี่ คือ การเตรียมตัวนอนบนเตียงและหวนคืนสู่วัยเด็ก.. แม่ให้กำเนิดเรามาในโลกครั้งแรกนั้นเราอยู่บนเตียง...หลังจากต่อสู้ดิ้นรนอย่างหนักและคดเคี้ยวมาทั้งชีวิต 
สุดท้ายก็ กลับคืนสู่ต้นกำเนิดของชีวิต ==> อยู่บนเตียงเพื่อรับการดูแลของผู้อื่น  

ข้อแตกต่างคือตอนแรกที่เรามาแม่จะดูแลเรา แต่เมื่อเรากำลังจะจากไป เราอาจไม่จำเป็นต้องได้รับการดูแลจากญาติ แม้ว่าจะมีญาติอยู่บ้าง แต่เทียบไม่ได้กับแม่ ผู้ดูแลคุณอาจมีใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส แต่ในใจกลับเบื่อที่จะทนดูแลผู้ไม่ใช่ญาติเขา คุณต้องเจียมตัวและอดทน ขอบคุณคนเหล่านี้

😶 ฉากที่ห้า คือ ตลอดเส้นทางที่เหลือจะมีคนจ้องหลอกลวงมากมาย คนจ้องหลอกลวงเหล่านี้ รู้ดีว่าผู้สูงอายุมีเงินออมในกระเป๋า จึงพยายามโกงเงินของผู้ชรา 

ส่งข้อความ ส่งอีเมล ให้ลองอาหาร ลองฟัง บอกทางรวยลัด เรื่องอายุยืนยาว การปลุกเสก เรื่องทั้งหลายเพียงเพื่อต้องการเงินจากคุณ คุณต้องระมัดระวัง เกี่ยวกับเรื่องเหล่านี้ ถือกระเป๋าสตางค์ของคุณให้แน่น อย่าให้ถูกหลอก ต้องใช้เงินก้อนสุดท้ายของคุณให้คุ้มค่าที่สุด

😶 ฉากที่หก คือ การปฏิบัติตนให้ดีต่อคู่ชีวิต (คนอยู่รอบข้าง/คู่สมรส)
 ควรพูดจา สุภาพ อ่อนโยน และแสดงความห่วงใยซึ่งกันและกันมากขึ้น  คุณจะคาดหวังพึ่งลูก ๆ อย่างเดียวไม่ได้ ลูก ๆ มีครอบครัวต้องรับผิดชอบของตัวเขาเอง 

สุดท้าย คู่ชีวิตก็ต้องพึ่งพาอาศัยซึ่งกันและกัน อายุปูนนี้ ไม่ต้องกลัวว่า ใครจะนอกใจใครแล้ว มีแต่กลัวใครเสียใครไปก่อนเท่านั้น

😶 ฉากที่เจ็ด คือ ลาภ ยศ ตำแหน่ง เป็น ของสมมุติทั้งสิ้น ที่แท้จริงแล้ว คือ ความดี-ความชั่ว  ที่จะติดตัวไปตลอด...คนจะสรรเสริญหรือจดจำก็ การประพฤติเป็นคนดี ของครอบครัวของสังคม ใครที่ "คดโกงแผ่นดิน คดโกงบ้านเมือง" ก็ต้องได้รับผลกรรมนั้นกับตัวเองและคนในครอบครัว ฉะนั้น คิดก่อนทำ ว่าทำงาน ทำตนอย่างไร ให้คนจดจำในสิ่งที่ดี ๆ ??  

การทำความดี เริ่มจากตนเองสังคมก็จะดีไปด้วย 
       
       ....................

🖤 ก่อนฟ้าจะมืดลง 🖤
ในช่วงท้ายชีวิตฟ้าจะค่อย ๆ มืดลง การใช้ชีวิตลำบากขึ้นเป็นเรื่องธรรมดา  

ดังนั้นหลังจากอายุ 60 การมองโลกในแง่ดี ทะนุถนอมเวลา และสนุกกับชีวิตอย่างเต็มที่ จึงสำคัญ เลิกสนใจติดตามกระแสสังคม เลิกการกักขังตัวเองกับหลาน ๆ  
อย่าดูถูกตัวเอง อย่าอวดเก่ง พูดจาดูถูกทำร้ายผู้อื่นหรือตัวเอง แก่แล้วยิ่งต้องรู้จักเคารพผู้อื่น ขณะเดียวกัน ต้องเข้าใจวาระสุดท้ายชองชีวิต จิตใจเตรียมพร้อม ทำตัวสบาย ๆ ตามธรรมชาติ..

 
  🖤 ความมืดมาอย่างช้า ๆ🖤 ฉากสุดท้ายของชีวิตผู้สูงอายุ เห็นได้อย่างชัดเจน ทุกประโยคที่เขียนถูกใจผู้สูงอายุทั้งหลาย.. 
 
💗💗โปรดส่งต่อให้เพื่อนร่วมรุ่น และ สหายเก่า และเตรียมรับมือกับจุดจบของชีวิตร่วมกัน💗💗  













 

ไปให้กำลังใจน้องเรวดีพี่หมอบ๊อกบ๊อ

 #น้ำบ่อน้ำคลองเป็นรองน้ำใจ เมื่อวาน22/9/67 ไปเชียงใหม่หาลูกชาย แล้วเข้าลำพูนเยี่ยมพี่ๆน้องๆเสร็จแล้ว

เดินทางต่อเข้าลำปางไปให้กำลังใจ น้องเรวดีพี่หมอบ๊อกและลูกสาวหมอโบว์ ที่ได้เคยร่วมงานร่วมทุกข์สุขกันมาเมื่อสมัยทำงานศูนย์วิจัยและชันสูตรโรคสัตว์ภาคเหนือ ห้างฉัตร ลำปางมาด้วยกัน มีหมอช่วยรอต้อนรับด้วยขอคุณมากครับกลัวหลงทางหาไม่เจอวัดท่าคราวน้อย ลำปาง

น้องเรวดีสูญเสียคุณแม่บุญเทียม สมพงษ์ ในวัย 86





ปี

วันพฤหัสบดีที่ 19 กันยายน พ.ศ. 2567

สพ.49 ช่วยผู้ประสบภัย


17-09-67
เป็นตัวแทนเพื่อนสัตวแพทย์ 49 กรมปศุสัตว์ และ กลุ่มปึ๊ดหน้าดิน(อ.แม่เมาะ จ.ลำปาง) เดินทางไปมอบสิ่งของเครื่องใช้ที่จำเป็น เครื่องอุปโภค บริโภค อุปกรณ์ทำความสะอาด เวชภัณฑ์สำหรับสัตว์ รวมทั้งมอบเงินสนับสนุนกองทุนช่วยเหลือผู้ประสบอุทกภัย ให้กับเกษตรกร และประชาชนผู้ได้รับผลกระทบจากเหตุอุทกภัยในพื้นที่จังหวัดเชียงราย ในพื้นที่ตำบลรอบเวียง และตำบลแม่ยาว อำเภอเมืองเชียงราย ตำบลเวียงพางคำ อำเภอแม่สาย จังหวัดเชียงราย ซึ่งได้ดำเนินการตามวัตถุประสงค์และความตั้งใจและเจตจำนงค์ของทุกท่านที่กล่าวข้างต้น เรียบร้อยแล้ว
       ในการนี้ ในนามตัวแทนประชาชนผู้ได้รับผลกระทบชาวเชียงราย จากเหตุอุทกภัย ขอขอบพระคุณทุกท่านที่ได้ให้ความช่วยเหลือในทุกๆด้าน และคงจะใช้เวลาอีกสักระยะหนึ่งในการฟื้นฟูสภาพความเป็นอยู่ให้กลับมาเป็นปกติต่อไป ขอขอบพระคุณครับ










 

น้ำท่วมเชียงรายครั้งที่รุนแรงที่สุดในรอบหกสิบปี

















 

เกษียนอย่างเกษมของจำนงค์ ออดี้ นิดา